Apr 27, 2011

San ba nasusukat ang tagumpay?

0 mga kritiko
Bawat isa sa atin nangarap na mag tagumpay sa buhay. Habang lumilipas ang panahon, nag-iiba din ang ating pamantayan at pananaw sa salitang tagumpay. Ano nga ba ang tagumpay ? Paano natin masasabi ang isang nilalang ay matagumpay sa larangan na kanyang pinili o sa buhay niya mismo sa araw-araw ? May sapat bang basehan para masukat ito ? May tamang kategorya rin ba para maabot ang tugatog nito ? Kung meron bakit sadyang napakahirap marating ?






Bata pa tayo inukit at ikinintal na sa murang isipan natin na kailangan may marating, na kailangan maging matagumpay. Mag-aral ng mabuti, makatanggap ng diploma sa kolehiyo, maging dalubhasa & gamitin sa mabuting paraan ang karunungan. Naging sandalan natin ang sipag, lakas & tibay ng loob. Nagsumikap tayo sa buhay, pagtitiyaga & sakripisyo ating dinaranas, pikit-mata nating kinakaya ang lahat ng dagok upang makita ang susi sa magandang bukas. Andiyan, maging sunod-sunuran tayo sa batas ng ating magulang,na minsan nawawalan tayo ng kalayaan sa sariling pagpapasya, nagigi tayong alipin ng sariling dugo & banyaga. Pinapasan ang pagsubok , ang mga hagupit ng tadhana kahit nalulugmok na tayo, pinipilit nating bumangon dahil ayaw natin makita si Kabiguan.



Ang tagumpay daw 'di makukuha sa isang kisap-mata. Ito ay pangmatagalang proseso, ng walang tuldok na pagnanais & paghahangad. Gasgas na ang kasabihang " ang umaayaw ay hindi nagwawagi , at ang nagwawagi 'di umaayaw" ngunit ito ay totoo. Dahil sa salitang tagumpay kaya tayo nagkakaron ng mga adhikain sa buhay, mga pangarap na huhubog sa pagharap at pakikibaka sa araw-araw. Tunay na masakit ang maranasan ang kabiguan, ngunit ito'y parte na ng hiwaga ng buhay. Mas matamis daw kang ang tagumpay ay pinaghirapan natin, na dugo't pawis ang pundasyon nito. Mas mabibigyan ng halaga & importansya kaysa sa tagumpay na kusang inabot o nilagak lang sa harapan.


Noong nasa elementarya pa lamang ako, kapag sinabing tagumpay kakabit ang salitang kaligayahan. Lahat ng aspeto sakop nito higit sa lahat materyal na bagay. Isang ehemplo namin ang nagiging guest speaker sa school. Nakapagtapos ng pag-aaral, may mataas na katungkulan sa pinagtatrabahuan,may malaking bahay, kotse, at hinahangaan ng mga tao. Sila'y iniidolo ng kabataan, ipinagmamalaki ng paaralan, at may ambag sa lipunan. Bilang isang estudyante, nangangarap akong sana ganyan din ang marating ko o kaya'y sana ako nalang ang nasa kalagayan niya. Nagsumikap ako na makapagtapos ng pag-aaral. Inspirasyon ko ang kanilang narating ngunit sa kabila ng tuwa & halakhak na mababanaag sa aking mukha bakit may kulang ? Akala ko ang tagumpay ang bumubuo sa atin, hindi pala. Ilang medalya man ang isabit saiyo, mabingi ka man ng ugong ng palakpakan, at isigaw man sa buong mundo ang iyong pangalan, wala rin pala. Mas matagumpay palang matatawag ang pag-kakaroon ng kasiyahang sa maliit na bagay, pagkakuntento kong anung meron ka, bunos na lamang pala ang pagkakaroon ng malawak na lupain, karangalan, at kayamanan.


Minsan ang tagumpay ng tao depende sa pamumuhay na kanyang kinamulatan. Sa simple at payak ng pamumuhay may tagumpay. Aanhin mo naman ang mataas na sweldo kung ang kalusugan mo ay hindi maganda, saluduhan ka man o sambahin ng masa kung ang sarili mong pamilya 'di ka nila nirerespeto, yumukod man sila saiyo kung sarili mo mismo 'di ka kilala ? Alahas, Pera, at mga kagamitan meron ka kung pakikipag kapwa wala ka, lahat ng iyon ay walang halaga.


Ang tunay na tagumpay ay masasalamin kung paano ka igalang ng iyong kapwa, na walang takot sa kanila, kusang nilang ibinibigay hindi dahil Amo or nasa itaas ka. Kung paano mo itrato na may pagpapahalga sa karapatang pantao at pagmamahal , ito'y nangangahulugan ng pagtulong na walang hinihintay na kapalit. Nakatira ka man sa kubo kung ang puso't isipan mo busilak sa pakikipag kapwa tao at may kababang loob lagi, ito ay tagumpay na matatawag. Mahirap ka man sa buhay kung masaya mong nakakasama ang iyong pamilya o kaya'y kulang ka man sa pinag aralan kung sentro ng iyong buhay ang Poong Lumikha, sa mata Niya ikaw ay matagumpay.

Apr 23, 2011

Pagpapatawad

2 mga kritiko
Isang Parte ng Buhay natin ang Pagpapatawad Isang parte rin ito ng pagpapakita ng pagmamahal hindi lang para sa kapwa, para narin sa ating sarili.Marami akong naririnig minsan na mahirap magpatawad dahil sa sakit na naramdaman. Ayaw mong magpatawad para maipakita mo sa tao ang nararamdaman mong galit.Mahirap nga ba ang magpatawad ? Kung hindi mo magawang mag patawad hindi ka makakawala sa anino ng iyong galit, kung hindi ka mag papatawad hindi ka makakawala sa parusa ng sarili mong galit,ang galit na nararamdaman ay isang malaking bagay na hadlang sa iyong kaligayahan, malaking hadlang parasa plano mong magmahal.kung hindi mo magawang magpatawad habang panahon kang hindi makakaramdam ng kapayapaan sa iyong isipan.Hindi ka makakaramdam ng kasiyahan dahil nakakulong kasa galit na iyong nararamdaman, ikaw ang hindi malaya,Ikaw ang magsa-suffer hindi siya.sarili mo lang ang pinaparusahan mo. Ayaw mong mongmagpatawad dahil inaakala mo sa iyong isipan na kung mag papatawad ka nangangahulugan ang kanyang pagka panalo.Subukan mong magpatawad, ikaw ang lubos na makakaramdamng kalayaan dulot ng galit para makontrol ang iyong sarili. Kasiyahang regalo mo hindi lang don sa tao pati narin sa iyong sarili.Marami ang nagsasabi na '' FORGIVE AND FORGET THE PAST'' Para sa akin Mag patawad ka, pero.. huwag kang lumimot sa nakaraan.




YUNG TAO ANG KALIMUTAN MO HINDI YUNG MEMORIES Huwag mong kalimutan ang nakaraan para alam mo na ang mga mali para bukas. Bigyan mo lang ng kalayaan ang isipan mo sa galit hindi sa memories para alam mo kung saan ka nasaktan noon at alam mo kung saan ka muling magsisimula para ma protektahan ka from future Bitterness. Kung kakalimutan mo ang nakaraan, makakalimutan mo rin kung paano ka nagpatawad, kung paano ka nakaramdam ng kasiyahan, paano mo magagawa uli sa susunod.


Ang Pagpapatawad ay Nangangahulugan ng Panibagong Bukas Muli para Makapagsimula.

Apr 6, 2011

Pangarap ka na lang ba?

0 mga kritiko
Usapang Emotion ulit :) Paano kung may Minahal kang Tao pero hindi Pwede. sagot : Edi pigilan mo sarili mong mahalin sya…Paano kung di mo mapigilan yun sarili mo ? Dahil yun lang yun katanggap tanggap sa puso mong patay ang syang nagbibigay buhay..Bawat atensyon na binigbigay..bawat salitang MAHAL KITA. Ang kaso lang hindi pwede…



mahal nyo ang isat- isat pero hindi pwede. Kahit ang sarap sa pakiramdam nun sabihin sayong tandaan mo mahal kita.. Ang dali ng sagot..di wag ipilit kung hindi pwede..Pero minsan kahit anong pigil mo sa sarili mong wag mahulog dun sa balong iyon. kahit gaano ka pa kagaling umiwas. napakalaki na ng space para mahulog ka dun sa malaking balon na iyon. Kahit sa pagkakahulog mo doon ay may panganib na ikaw ay masugatan at maaring mapilayan.



Pipikit nalang at kung mahulog ay bahala na…Choice mo ba ??

Maging malungkot sa pag pipigil ng damdamin O sundin ang nararamdaman kahit mali ? Emosyon ang hirap labanan..Ano ba ang tama ? Maging malungkot habang buhay dahil sa pag sunod sa inaakala mong tama O maging masaya sa inaakala ng ibang mali pero sa pakiramdam mo at sa puso mo ay tama…

Promise pinigilan ko ito at iniwasan narin maramdaman..pero tulad ng isang bulag na di nakikita ang dinadaanan. Clueless ako na mahuhulog ako sa balong iyon..mag tatampisaw kung ano meron doon sa ilalim ng balong iyon. i eenjoy kung anong mang meron dun sa kinahulugan kong iyon. pero nakahanda din akong ma iahon ng isang mapag mahal na kamay at pag dumating yun mga kamay na iyon. Mag papaahon ako dun..

Mamasdan ko ang balong kinahulugan ko…tatanawin..dadamhin ko sa puso ko..na minsan sa buhay ko nahulog ako sa balong iyon..pero hindi naman pwedeng habang buhay ako nandon. hindi pwede. yun ang masakit na katotohanan.. walang pwedeng mabuhay sa balong malalim..

Followers