Letting Go

Minsan may mga bagay na kahit anong gusto nating manatili sa buhay natin, kahit anong panalangin, iyak ang gawin kung talagang hindi para sayo wala kang magagawa. Maglumuhod ka man araw araw, magpakabuti para lang maisakatuparan ang bagay na ninanais mo pero sa di inaasang pagkakataon di pa rin pwede. Anong gagawin mo?

Bakit ba ang hirap tanggapin na kung ano pa yun pinaka gusto mo hindi talaga pwedeng maging sayo. Yun isang bagay na pinanghahawakan mo dahil yun lang ang pinaka magandang alala na nangyari sayo yun pa ang mawawala. Iiyak ka sa isang tabi, kahit hindi mo isipin parang nangaasar na yun pa rin palagi ang sumasagi sa isip mo. Pilit mong nilalabanan ang sarili mo na wag magpatalo sa emosyon mo pero… parang isang sirang plaka na sumasagi sa isip mo na wala na.. hindi na pwede.. tapos na.. bumitaw ka na.. Mahirap.. kahit parang unggoy kang naka kapit sa sanga kung yun sangang kinakapitan mo nabali na.. ang sabi nang iba, kung mabali man ang sanga itatali daw nya uli yun para lang makakapit ka uli.. pero di ba pag nabali na ang sanga.. mamamatay na rin ito… kahit pa itali mo sya..

Ano ba itong pinag sasabi ko? Bagong taon napaka senti ko. Sa totoo lang ayaw ko naman mag paka senti eh, ang kaso lang hindi kasi mawala sa isip ko kaya kilangan ko ilabas. Bago mag bagong taon para akong mawawalan ng hininga kasi yun bagay na pinahahalagahan ko nagkaron na ng katapusan. Hindi na pwede.. . Pinipilit kong magpakatatag pero bakit ang isip parang mas matalas pa sa kutsilyo kung manakit? Minsan mas gugustuhin mo nalang matulog palagi para yun sakit hindi mo maramdaman.. o much better sana hindi ka nalang magising para tapos na ang paghihirap mo..

Pero kung ganon naman ang gagawin mo.. lalabas kang duwag.. ang hirap makipaglaban sa utak at puso.. para mabawasan ang sakit uminom ako ng alak.. nilunod ko ng alak yun lalamunan ko.. tatlong araw sunod sunod.. pero bakit pag nahimasmasan ka nandun pa din ang sakit.. kahit isang baldeng luha na ang iniyak mo bakit andun pa din yun katotohanan na wala na.. Pero, nakapag isip ako na.. ano nga ba talaga yun nag ti trigger ng sakit sa atin? Iyon bang pagtanggap na talo na tayo wala na tayong magagawa dun.. yun ego ba.. o yun pagtanggap ng katotohanan na lahat ng mga alala ay mababalewala na. Pero kung ano pa man ang dahilan andun pa din ang sakit .. sakit na kelangan mo na nang mag let go.. kahit mahirap kilangan kong maging matatag.. dahil kilangan kong tanggapin na walang permanente sa mundong ito.. lahat kumukupas.. lahat nagbabago.. at ang tangi ko nalang magagawa ay ang pagtanggap.. pag bitaw.. at pagpaparaya.. hindi ba mas masarap yun pakiramdam na nagpapatawad ka.. yung kahit masakit sa puso mo.. wala ka namang magagawa .. imbis na isumpa mo yun tao o magalit ka.. hindi ba mas maganda kung magwish ka para sa tao ng mabuti.. dahil minsan may pinagsamahan din kayo.. at lalo pa minahal mo sya.. mahirap magparaya.. pero balang araw alam ko na may mga pintuan na magbubukas para sa katulad ko..

Bago magtapos ang taon 2010, sinigurado ko na wag maapektohan sa mga bagay na nangyayari sa akin.. sa pag ibig na hinawakan ko nang mahigpit.. ayokong magpatalo sa emosyon ko.. suko na ako.. pero hindi ibig sabihin na duwag ako.. ibig sabihin nito ay natuto akong tumanggap ng pagkatalo.. ibig sabihin itong dumating na ito sa buhay ko ay isang challenge.. challenge sa buhay na kahit apak na apak na ang pagkatao mo.. natuto ka pa ding ngumiti, lumaban.. maging matatag.. at.. maalala si Bosing.. napakasarap ng pakiramdam yun walang wala kang lakas .. magsusumbong sa kanya.. walang kasing sarap ng pakiramdam. Ayaw kong magtagal na nagdadalamhati.. oo magdalamhati ka mga ilang araw.. pero kelangan mong bumangon sa pagkadapa.. at iyon ang ginagawa ko ngayon.. babangon ako. . at magpapakatatag pa..May bukas pang naghihintay sa akin..

I think that the only reason people hold onto memories so tight is because memories are the only things that dont change; when everybody else does. I’ve learned that things change, people change, and it doesn’t mean you forget the past or try to cover it up. It simply means that you move on and treasure the memories. Letting go doesn’t mean giving up… it means accepting that some things weren’t meant to be.”