Siopao

Kailan lang sinabi ko sayo na ikaw ang pinakamahalaga sa buhay ko ngayon. Naiinis ako sa sarili ko bakit ako nakakaramdam ng ganitong kaadikan. Pero isa lang ang naiisip kong paliwanag dyan. Mahal kita.

Minsan gusto kong tanungin sayo kung ano ba talaga ako sayo… pero sa tuwing maglalakas loob akong tanungin ka bigla akong nahihinto.. bakit? Dahil may naglalaro na sa isip ko na isasagot mo. Maaring matuwa ako o ikadurog ng puso ko. Pero kung sasagutin mo ang tanong ko sana wag yung huli ang sagot. Minsan din gusto kong tanungin kung mahal mo nga ako hanggang kailan kaya? Bakit ko tinatanong? Dahil ayaw kong magising isang araw na wala ka na. Ayaw kong maiwan uli nang nagiisa ng walang kaalam alam na mag iisa na pala ako.

Nasanay na akong nandyan ka. Ang sarap mo kasing mag mahal at uhaw na uhaw ako dun.. parang kang tubig na pamatid sa nauuhaw kong puso. Gaano ko man pigilan ang nararamdaman ko para itong rumaragasang tubig na di kayang pigilin sa pag agos.. Nangangarap ako na minsan maramdaman ko na iba nga ako sa kanila..nagseselos ako. Bakit? dahil kahit sandali lang naging kanya ka. E ako kaya? kelan ko masasabing akin ka nga? Kaylan ko kaya mararamdaman ang mahigpit mong yakap? Nagseselos ako, pero wala akong magawa.. nasasaktan ako pero hindi naman dapat.. sabihin mo ngayon diba adik ako? Sana malaman mo na nagpapakatatag ako palagi na wag maapektohan sa nakikita ko at naririnig ko. Dahil may binitiwan kang salita sa akin.. at dahil mahalaga ka sa akin kung saan ka masaya ….. masaya na rin ako… kahit may pagkakataon na parang dinudurog ang puso ko.. nakangiti pa rin ako para sayo .. handa ko tiisin lahat yun para sa iyo bahagi iyon ng pagtitiwalang hinihingi mo.. at sana hawakan mo ang kamay ko.. sa mga sandaling naguguluhan ako at nangangapa.. iparamdam mo kung ano ang pinagkaiba ko..

kung maaari lagyan mo ako ng pula sa noo para malaman ko na bola-bola ako at hindi asado.

Sa huli mahal pa rin kita.