Flood of Fate

Time just seems to deteriorate
Like the bliss within my core
Of tranquility and contentment
Each day after each damn day
As clouds grow heavy and gray
Each drop impales the ground
Like a devastating missile
Drop by drop, puddle by puddle
Consuming the eternal ground
Like a global flood

Not one desperate dove will perch
Upon my branch of death
For it shall drown in the flood
As I cannot protect it from harm
But, I, soon to die, would like company
For I shall drown in my fate
It is ironic, this malicious torture
For I consume what is soon to consume
My ages of forged life
Leaf by leaf, branch by branch
Bark by bark, ring by ring
Like a point-blank bullet 
Fired without temptation
Killing another victim

Time just seems to deteriorate
Like the bliss within my core
Of tranquility and contentment
Each day after each damn day
As clouds grow heavy and gray
Each drop impales the ground
Like a devastating missile
Drop by drop, puddle by puddle
Consuming the eternal ground
Like a global flood

Tao at Kalikasan

Marahil napapansin niyo na ang mga pagbabago sa ating kapaligiran. Nahahalata niyo bang nakararanas tayo ng maaliwalas na panahon sa simula ngunit maya-maya’y biglang uulan? Sa kasalukuyan, maraming pagbabago hindi lamang sa panahon na ating nararamdaman, kung hindi pati na rin sa ating kapaligiran. Bakit kaya nangyayari ang mga pagbabagong ito ngayon na noong dati’y hindi natin nararanasan ?

Ayon sa mga siyentipiko, ang mga pagbabago sa kalikasan na nararanasan hindi lamang ng ating bansa, kung hindi pati ng buong mundo ay ang tinatawag na Global Warming. Ang Global Warming ay sinasabing epekto ng pagkasira ng ating kalikasan na dulot ng patuloy na pang-aabuso ng tao sa paggamit nito, at hindi isang natural na pangyayari na dapat maranasan ng mundo. Ang mga ebidensya ng pangyayaring ito ay nakagugulat at hindi dapat ipagsawalang-bahala ng mga tao dahil tayo rin ang nagiging biktima nito. Ilan sa mga ebidensya ng Global Warming ay ang paglaki ng bilang ng mga bagyong namumuo,tsunami at lindol. ang bilang ng tagtuyot na nararanasan sa iba’t-ibang bahagi ng mundo, at ang paglilipat ng tirahan ng mga hayop malapit sa Kanluran at Hilagang bahagi ng mundo dahil sa biglang pagtaas ng temperatura sa gitnang bahagi ng mundo. Kung sa mga susunod na taon ay patuloy pa rin ang Global Warming, maraming masasamang epekto tayong mararanasan katulad ng pagtaas ng bilang ng mga tao at hayop na mamamatay dahil sa sobrang init at mga sobrang pagbabaha dahil sa natunaw na ang yelo sa Antarctica at ilang bahagi ng Arctic.

Bilang bahagi ng isang mamamayan, ano ang ating papel sa pagsagip sa ating kalikasan? Hindi lamang ang mga nasa politiko o gobyerno ang dapat kumilos para sa kapakanan ng ating Inang Kalikasan dahil para rin ito sa ating kinabukasan sapagkat tayo rin ang mangangalaga rito. Kaya nararapat lamang na magkaroon tayo ng kaalaman tungkol sa Global Warming at kung paano ito maiiwasang lumala sa hinaharap.

Anu-ano kaya ang maaari nating gawin bilang isang mamamayan sa pagsagip sa ating kalikasan? Isa sa mga maaari nating gawin bilang mamamayan ay ang pagtitipid ng kuryente sa ating mga tahanan. Ang elektrisidad na ginagamit natin sa ating mga bahay ay nagmumula sa mga fossil fuels na kailangang sunugin na nagdudulot ng polusyon at isa sa mga sanhi ng Global Warming. Makatitipid tayo ng elektrisidad kung babawasan ang paggamit ng mainit na tubig mula sa heater, at kung aalisin sa saksak ang mga bagay katulad ng telebisyon kung hindi ito ginagamit.

Ang maaari rin nating gawin maliban sa pagtitipid ng kuryente ay ang hindi madalas na paggamit ng kotse sa paglalakbay, o kaya naman ang pag-organisa ng mga carpool. Isa rin sa mga sanhi ng Global Warming ang polusyong nagmumula sa mga kotse, lalo na kung marami ang bilang nito. Mababawasan natin ang paggamit ng kotse kung maglalakbay na lamang tayo sa pamamagitan ng paglalakad, paggamit ng bisikleta o paggamit ng pampublikong sasakyan.


Iwasan na rin natin gumamit ng plastik kung tayo ay mamimili sa mga palengke, mag dala na lang tayo ng sarili nating lalagyan malaking tulong ito sa ating kailkasan lalo na tuwing sasapit ang panahon ng tag ulan ito ang pinaka malaking sanhi ng pag baha. gayahin natin ang ibang syudad na pinag babawal ang plastik sana maipatupad na ito sa lalong madaling panahon.


Sa pamamagitan ng mga simpleng mungkahi na maaari nating gawin araw-araw, magiging malaking bagay ito para masagip natin ang ating kalikasan mula sa paglala ng Global Warming sa buong mundo. Sana sa hinaharap, ang mga pagbabagong ating nararanasan ngayon ay hindi na lumala pa at sana makita natin ang ating mundo sa dati nitong kagandahan.


Ang tao ay ginawa ni Bro Boss para pangalagaan ang ating kailkasan hindi para sirain. Dapat maging responsable tayo dahil kapag ang kalikasan ang gumanti lintik lang ang walang ganti. Kaya kilos na kapatid, habang may Panahon pa. Ikaw at ako, tayong lahat lang ang pag-asa ng Inang kalikasan.

Landas

Taon-taon may desisyon akong ginagawa para baguhin ang sa tingin kong di ko na kayang ipagpatuloy na paglalakbay. hindi ako humihinto. Pinapahinga ko lang ang pagal kong katawan. Minsan may pagkakataong kelangan iwanan ang mga bagay at pangyayari para gumawa ng sariling landas na matatawag mong sa iyo. Walang imposible, oo wala nga, pero madaming pagkakataong aakalain mong imposible ang mga pinagdadaanan mo. Takot kang mag-isa pero iyon ang nararanasan mo. Wala kang magawa kundi tanggapin ito, mahirap man pero nalalampasan. Mabigat man pero nakayang dalhin at pasanin ng walang tulong na hinihingi ńinuman.


Gusto mong sumigaw na ayoko na ! pero dapat ba ? lahat tayo naranasan ang mag-isa. May mga taong isang tawag lang kaya ng ibigay ang hinihingi mo, kayang ibigay ang buong oras na kelangan mo..pero bakit mo ginustong wag tawagin ang pangalan nila ?

Dahil takot kang makita ang kahinaan na meron ka. pero alam mo ang maganda ? iyon pagkakataon nalampasan mo ang sa tingin mong hindi mo kaya,,masasanay ka rin. Dahan-Dahang maging gamay ang mundong iyong pinagdesisyonang tirhan.


Wala akong responsibilidad sa ibang tao, tanging responsibilidad ko ang sarili ko. ang Pagbibigay ng respeto at pagmamahal sa Pamilya at mga kaibigan ay kusang ibinigay, walang pagpipilit at hindi kelanman itinuring na malaking kargo ng isang pagiging ako.

Madaling magbigay kung itoý parte na ng pagiging ikaw. walang hinihingin kapalit, walang hinihintay na magbibigay ng mga hinahanap mo.

Pero sa pag-hahanap ng landas na hanggang ngayon ay kasing labo pa ng alkitran, may mga taong kelangan mong palampasin, kelangan iwanan, at umaasang mababalikan pa. Gusto kung itanong kung ang parte ko ba sa buhay nila ay isang manlalakbay lang na pwedeng makabalik at pwede ring hindi na kaylanman man ? pero ayoko,,mas gusto kung isiping kaya ko pang balikan ang mga pahinang lumipas na hindi gamit ang memorya kundi mismong makita at makasama ang mga naging kaibigan at kakilala.

Mahirap mamaalam, pero kelangan, mahirap mag-Panggap na okey lang kahit hindi. at mahirap mag-iwan ng ngiti kung mismong ikaw ay may agam-agam na sa pag-alis ikaw ay magiging malabong manlalakbay sa Buhay ng iba.

Mga Landas man ay Magkaiba, Umaasa ako sa muling Pagkikita.

Badtrip

Hindi ko na alam kung ilang tao na ang aking nakasagutan, nakaaway at nakasamaan ng loob, hindi ko na matandaan kung ilan na sila at kung sino ang huli kong nakasagupa, pero isa lang ang masasabi ko, nagpapaliwanag lang ako, walang personalan.

Ako kasi ang klase ng taong na kung hindi ako sang-ayon ay sinasabi ko talaga ang nasa loob ko, hindi porke naiintindihan mo ang isang bagay ay tama na agad at maykatotohanan na ito, wala akong pinapatamaan, nais ko lang ay may maisulat, nagkataon lang na ito ang paksang nagustuhan kong isulat, bahala na kayo magisip pagkatapos niyo magbasa, bahala na kayo kung tatangapin niyo ang paliwanag ko, pero alam ko, sasang-ayon kayo kapag sinabi kong hindi lahat ng sinasabi ko ay tama at alam ko ring sasang-ayon kayo kapag sinabi kong hindi lahat ng tao ay sasang-ayon sa lahat ng sasabihin mo.

May mga bagay sa mundo na mahirap ipaliwanag, may mga bagay na mahirap maunawaan, pero hindi ito nangangahulugang mali na ito, may mga bagay na sadyang parang tama, pero ang totoo mali ito, may mga bagay na parang mali, pero ang totoo tama ito. Hindi ako matalino, hindi rin bobo, may alam ka na hindi ko alam, may kaya kang gawin na hindi ko kayang gawin, pero tulad mo may alam rin ako na hindi mo rin alam at may kaya rin akong gawin na hindi mo rin kayang gawin, kaya patas lang tayo.

Hindi kita kinokontra at hindi ko rin hiningi sa iyo na tangapin mo ang baluktot kong prinsipyo, kaya huwag kang mainis kapag sinabi kong hindi ako naniniwala sa iyong sinabi, dahil hindi nga lahat ng sasabihin mo ay sasang-ayon ang lahat ng tao? Akala mo lang tama ka, pero ang totoo mali ka at katulad mo akala ko lang din tama ako pero mali rin pala ako.

Matuto sana tayong tangapin na nagkakamali rin tayo ng pagkakaunawa sa isang bagay.

“Remember you’re entitled to your own opinion”

Hay Buhay

Habang ako ay nagiisa dito sa kuwarto at kasalukuyang nakikinig ng mp3 sa walkman ko, ang layo nanaman ang nararating ng aking isipan madalas ito ang ginagawa ko kaysa lumabas ng bahay habang ako'y nangangarap, sinasariwa ko ang mga ala-alang ginagawa ko noon at mga bagay na gusto kopang Gawin. May mga bagay na gusto kong gawin ngunit parang ang hirap na gawin, parang pinanghihinaan na ako ng loob, parang ang hirap gawin.Kung kaylan ako nag ka idad ng ganito Kung kaylan mas malawak ang isipan ko dito pa ako parang susuko. Samantalang ang isang musmos na bata na nag aaral pa lamang na tumayo, wala pa sa tamang pag iisip nandon ang determinasyon niyang matutong tumayo kahit bumagsak tatayo at tatayo parin kahit nag iisa. kahit masaktan sa kanyang pagkakabagsak hindi sumusuko hangat hindi natututong tumayo. Kahit wala ka sa kanyang tabi hindi siya naghihintay kung kaylan mo siya Gagabayan. Sa bawat pag bagsak masaktan man ng bahagya umiyak man ngunit hindi sumusuko.Mapagtagumpayan man niyang tumayo, magsisimula naman siyang humakbang upang lumakad para sa panibagong hamon ng buhay.

Ang buhay ng isang musmos na bata ay Punong-puno ng Pagsubok. Ano mang hirap,ano mang sakit ng pagkakadapa tanging iyak lang ang sandata upang mailabas ang sakit na naramdaman sa kanyang pagkakadapa.

They Never Waited Too Long To Give it Another Shot.

Kung ating iisipin, hindi mo mabibilang kung ilang beses siya bumagsak, kung ilang beses madapa. Pero Hindi sumusuko.Ikaw pa kaya na nasa wastong pag iisip ang madaling sumuko ? Tulad natin kahit madapa tayo sa unang pagsubok huwag tayo mawalan ng pag-asa Lahat tayo kahit maka ilang ulit tayong madapa pilitin nating tumayong muli upang harapin kahit anong dami ng pag subok. Kahit makailang beses tayo bumagsak. ! If you can learn to walk there are many other things that can be achieved in Life.! Ang isipin natin !

KATULAD DIN ITO NUONG TAYOY NATUTUTONG LUMAKAD.

WALANG KALIGAYAHANG MAKAKAMIT SA PAGKAKADAPA, ANG KALIGAYAHAN AY NASA MULING PAGTAYO SA BAWAT PATAK NG LUHA MAY NGITING KATUMBAS.!

Tamad

umaatras ang gana

bwelo ay nawala na

 hirit na pangamba

 damdamin ay nagdurusa

nais lang umupo

mga paa’y bilango

napapako sa bangko

tingin ay malayo

saksak ng salita

matalim na bunganga

salot sa paggawa

pinatay ang biyaya

mukha’y tulala

sa kwarto’y nakahilata

damdaming binutata

tinatamad ng magkusa

Kahulugan ng Buhay

Buhay: isang hindi matatawarang regalo sa atin ni Bro Boss. Lagi pa nga tayo'ng nagpapasalamat sa bawat paggising natin tuwing umaga dahil tinuturing nating isang biyaya ang ating mga Buhay.

Ang Bawat Sanggol na isinisilang ay isang Blessing sa Bawat ina, ama at mga anak. Ngunit sa patuloy na paglobo ng ating populasyon, nahahati ang opinyon ng simbahan at pamahalaan tungkol sa pagkontrol nito.

Hindi masamang mag-anak ng mag-anak lalung lalo na kung kaya'ng sustentuhan ng mga magulang ang kanilang kinabukasan. Walang kaso kung magagawa nilang pakainin ng tatlong beses sa isang araw, mabigyan ng proteksiyon laban sa iba't ibang karamdaman, bahay na masisilungan at magkaroon ng magandang edukasyon ang kanilang mga anak. Subalit kung mapapabilang naman sila sa milyun-milyong mga Pilipino na walang trabaho, tahanan at laman sa tiyan, ibang usapan na yan.

Masamang kumitil ng buhay. Hindi lang pananagutan sa batas ang katapat niyan kundi maging parusa sa kabilang buhay. Totoo naman at walang dudang hindi ko tututulan yan. Alam nating lahat ng walang sinumang bumawi ng buhay ng isang tao kundi tanging ang ating mahal na Panginoon lamang. Pero bilang isang Pilipino, importanteng magkaroon tayo ng responsibilidad sa bawat aksiyon na ating gagawin.

Makailang ulit pinalabas sa telebisyon ang mga balita ng mga inaabandonang mga sanggol. Kadalasan ay makikita sa may basurahan, swerte kung may buhay pa ngunit kung di pinalad, matatagpuan itong isa nang malamig na bangkay. Naging usap-usapan din ang sanggol na iniwan sa isang airport (kung hindi ako nagkakamali). Naging maingay din ang ilegal na bentahan ng sanggol sa ating bansa. Kadalasang katwiran ay hindi alam kung paano bubuhayin ang anak kaya nila ito nagagawa.

Laman din ng balita ang mga tao'ng lumuluwas ng kanilang mga probinsya patungong Maynila para makaahon umano sa hirap kasama ang kanilang buong pamilya. Sa kasamaang palad, ang inaakalang nag-aantay na ginhawa, masahol pa pala sa kamalasan. Ang resulta, mga pamilyang nakatira sa estero, gilid ng tren at mga pribadong gusali.Ang masakit pa dito, sila pa ang ubod ng dami ng mga anak. Mga bata'ng walang saplot, at namumulot ng mga tira-tirang pagkain. Di alintana ang mga sakit na maaaring makuha dahil sa dumi at mga mikrobyo.

Sa paulit-ulit na problemang ito, mukhang napapanahon na para sa modernong pagbabago. Sa aking artikulong ito, panigurado'ng maraming kokontra at mayroon din namang sasangayon. Isa akong kristiyano hindi nga lang tulad ng iba'y nagpupunta ng Simbahan tuwing Linggo, kumukumpleto ng Simbang Gabi at nagseserbisyo pag semana santa. Pero si Bro Boss ay nasa puso't isipan ko lang. Humihingi ako ng dispensa sa Simbahang katoliko dahil aking napagdesisyunan na pumabor sa reproductive health bill ng ating pamahalaan.Hindi pagpatay ng buhay ang layunin ng batas.Isipin nyo lang din, sa Vatican na kung saan nandoon ang ating mahal na Santo Papa, legal ang abortion. Ang sa akin lang, magagawa pa bang buhayin ng isang ama at ina na kumikita ng kakarampot na sahod na me 12 na anak ? Kung talagang importante ang buhay, sana'y isipin muna kung ano ang kahihinatnan at kinabukasan ng mga batang mabubuhay sa hirap. Hindi dapat laging anak lang ng anak. Hindi yan mga tuta na kayang mapag-isa makalipas ang 2 buwan. Kung mahal natin talaga sila, importante ang tamang pagpaplano ng pamilya.