Kabiguan sa nakamit na pangarap...

Sa ilalim ng dagat, kung may pinagkakaguluhan man ay walang iba kundi si Pindong Hipon. Lubos niyang pinagmamalaki ang kanyang matipunong pangangatawan sa iba pang mga hipon ang ilan ay sumasang-ayon at labis na pinupuri si Pindong samantalang ang iba ay nayayabangan na.

"Pagmasdan ninyo ang aking kulay na lubos na kumikinang. Tingnan ninyo ang aking pangangatawan, hindi ba`t pinapangarap ninyo ang ganyan? Hanggang tingin na lamang ang sinumang mangarap na magkaroon ng pangangatawang gaya ng sa akin na pagkalusog-lusog," wika ni Pindong habang nakaliyad.

"Mayroon din naman kaming maipagmamalaki Pindong, kaya lang, eh mas pinagpala ka," sabat naman ni Budong Hipon, isa sa mga kababata ni Pindong.

Dudugtungan pa sa ni Budong ang kanyang sinabi ngunit lumakas na agad ang tinig ni Pindong at nangungutyang wikikang, "Talagang namang malusog ako! Pagmasdan ninyo iyang mga katawan ninyo, payat, tuyot, at lanta. kaawa-awang mga nilalang"

Hindi tumugil ng panlalait si Pindong sa mga hipon at wala siyang pakialam kung may masaktan man sa kanyang mga sinasabi. Palibhasa, gayun na lamang ang paghanga sa sarili at lubos na pagpapasikat sa mga ibang hipon.

"Teka, hindi ba`t si Boyong ay may matipunong pangangatawan din?" tanong ni Ilyong.

"Oo nga, oo nga!" tugon ng marami.

"Sandali, anong ibig ninyong sabihin? Na mas matipuno ang katawan ni Boyong sa akin? Hindi maaari. Ako lamang yata ang may pinakamagandang katawan sa lahat ng hipon dito sa karagatan. Mapapatunayan ko na kahit ang ibang mga nilalang dito sa karagatan ay hahanga sa akin. Maging ang mga tao lalo na ang mga mangingisda ay tiyak na pupurihin ang aking kaanyuhan," pinagyayabang ni Pindong.

"Totoo ngang malusog ka. Kaya lang, kung gaano ka kataba ay gayun naman kahina ang ulo mo," wika ni Impong Hipon, ang pinakamatanda sa kanila.

Natigilan ang lahat. Napahiya si Pindong ngunit di niya iyon pinansin.

"Mabuti pa, ganito na lamang ang ating gawin upang malaman kung sino ang pinakamatipuno. Ang unang makakarating sa laot ang tatanghaling pinakamalusog sa lahat," may ningning sa mata ni Pindong.

Sumang-ayon ang lahat sa panukala ni Pindong ngunit pinigilan sila ni Impong.

"Mga anak kong hipon, huwag na huwag kayong magkakamaling magtungo sa laot dahil huhulihin lamang kayo ng mga mangingisda. Ikaw naman Pindong, dito mo na lang ipagmalaki ang pangangatawan mo," wika nito.

"Bakit dito, eh inggit na inggit na nga kayo sa akin? Gusto ko lang namang ipakita sa mga tao kung anong klaseng hipon ako. Nais ko ring ipaalam sa lahat kung gaano ako hahangaan ng mga tao," katwiran ni Pindong.

"Pakingan ninyo ako sapagkat mas may karanasan na ako sa inyo. Huhulihin lamang kayo ng mga mangingisda kapag kayo ay nakita," paliwanag ni Impong sa mga hipong nakapalibot at nakikinig sa kanya. Pagkatapos, ito`y lumayo na.

Hindi lamang kayabangan ang masamang ugali ni Pindong kundi katigasan ng ulo. Hinikayat pa rin ang mga kasamahan sa paligsahan. Ayaw rin naming magpatalo ng iba sa kanya kaya sumama sila at sinimulan ang paglangoy papuntang laot.

Pagkalipas ng ilang oras, dumating ang mga mangingisda at nakita ang mga hipon na lumulutang-lutang . Tuwang-tuwa naman si Pindong dahil sila ay itinanghal sa pinakamalusog sa lahat. Nakita ng ibang hipon ang mga mangingisda at dali daling sumisid. Naiwan si Pindong at ang ilan niyang kaibigan. Hindi nila napansing inihagis sa kanila ang lambat. Maya maya pa ay hinugasan sila at iniluto upang kainin ng mga mangingisda.

“Tiyak na masarap ito dahil napakataba! Siksik na sisik ang laman di tulad ng iba,” pahayag ng isang mangingisda at isinubo si Pindong.

Nakamit na rin ni Pindong ang kanyang pinapangarap na hangaan ng tao.