This Year

This week has been a hard one, infact this month has been so long.
The year while passing quickly has had me do so much wrong.
Weird thing is, while the soul searching has come to no conclusions
I have overcome many weaknessess and so many delusions.
I have learned the past will remain as such, which no-one can debate
Looking for answers to plan your future leaving nothing to fate
Wrong or right who can tell until each mistake is made
Learning from the years that pass until your soul is laid.

Sa Ating Paghakbang

Huwag kang maglakad sa unahan ko
At baka hindi ako makasunod sa iyo
Dahil maaaring ang mata ko ay mapako
Sa hiyas na ang kinang ay isa lang balatkayo


Huwag kang maglakad sa likuran ko
At baka hindi ko kaya ang pamumuno
Maaaring sa una kong pagkakamali
Maputol ang ugnayang sa ati'y nagtatali


Kung maaari'y magtabi tayo sa paglalakad
Na sa magkaibiga'y talagang ito ang hangad
Ibig kong sabay nating abutin ang pinapangarap
Nakakubli man ito sa likod ng ulap


Sa pagsabay ng lakad ko sa iyong hakbang
Lalo namang lumalago ang ating pagkakaibigan
Iba't ibang unos man ang sa buhay ay dumaan
Dahil magkasama tayo tiyak itong malalagpasan

Happy 86th International Founding Anniversary ALPHA PHI OMEGA!

Hail to the 86th glorious years of ALPHA PHI OMEGA more than 8 decades of EXCELLENCE in LEADERSHIP, FRIENDSHIP and SERVICE...


"86 years of genuine service to humanity. APO cares, APO shares..."


LEADERSHIP beyond years...
FRIENDSHIP beyond horizons...
SERVICE beyond race...


Strong the circle we, may we always be...


Happy 86th International Founding Anniversary to all my Brods and Sis, mwah! :D

The Gift of Silence

And I sit away by myself
No one within my presence
But the peace I do enjoy
Because of the silence.
Silence is not met much
For human greed is high
But let us all take a moment and relax
And appreciate the gift of silence.

Wish I Knew You

Wish I knew you, saw you standing, in the distance, unaware

Look on us all, so calm and cool, no disturbance, over there

Model of vain, clothes and beauty, perfect posture, all within

Wish I knew you, wish you were real, keep on wishing, mannequin

Growth

Growth
Think what you want,
I really don't care
There's a time and a place,
but that's far from here.
Because as we grow up,
things start to change
Like a baby's sippy cup
or a singer's range.
It's out of our control,
this life we live
So go with it and enjoy
all that it gives.
Have no regrets,
live for today,
embrace tomorrow,
but don't lose where you've been.
That's one thing i know
with my young age to show,
time passes by
and makes many cry.
The past is over,
but it lives on forever
within you and me
As memories intertwined
with their souls combined
and fates in line
to be what they'll be
or burn forever
like the third degree.
It may not be pretty,
but it's one hell of a ride,
so sit back, relax, and enjoy your life.

How The World Works

It's funny how the world works.

All the religions, the reactions, the nature of someone.

If it is hot, you want to be cold.

If you are cold, you want to be warm.

If you don't talk, act, or look their way, they shun you.

If you are shunned, you immediately think of changing.

You wish to be famous and fortunous.

Fame and fortune may wish to be like you.

People believe in God, Buddha, Allah, and so on.

But have any ever wondered just how it is possible they may exist.

How can any of these guys create an entire universe?

Or come down and talk to people and then never be seen ever again?

Has anyone ever thought of possibilities of how the starts really came to be, or if the moon was always there?

What about the sun and how it is so hot, you would turn to ash?

What about the solar system?

How could all of these planets, moons, stars have come to be?

If somebody asks someone if they want to go out, what is their reaction.

It could be a blunt no. An apologetic no. Even a yes out of either kindness, or feelings shared.

Answers as these would identiy who that one person is.

A blunt no, the person does not care what anyone thinks.

An apologetic no, they want those around to think of them as a nice one.

A yes out of kindness, because no way they can say no because they don't hurt feelings.

Yes, I want to go out because I like you too.

Does all of this depend on how they were brought up, or where they were raised.

Does dying ever really mean death.

Some believe in reincarnation. Other believe in heavan and hell, and so on.

What if when you die, the next minute someone if born, it's you.

They so day, every minute someone dies, someone is born.

Heavan and Hell.

Those who have been good in life, go to the paradise their God has decided they earned.

Or the fiery depths of torture, for being bad.

Things we believe in and have never really thought about will always remain true secrets.

The world is full of secrets.

Every thing, from existent things to beliefs have their secrets.

Humans have their secrets.

The world, if just full of secrets.

But think too much, you may go insane.

Jeezz...

It's funny how the world works.

Drunk

Tomorow is far away
My legs truckled to gravitation
With all women I want to play
And punish darkness on the plantations
Filled with dizziness hurting my head
Complaint´s sweat is peering in the future tray
But the feeling of the previous enjoyment
Is all about the life´s sled
The sense of quality or tasty sauce
Is spreading all over my body
Joy of capturing the night´s gloss
Is hunting my liver into underground caddy
Directions are switching in front of my eyes
I am capable to shoot my way home
Or somewhere else it also would be nice
My head is one lifetime surrounding poem.

Poetry Keeps Me Alive

Poetry keeps me alive
Feelings cannot be kept inside
There is no better way
To get out emotionally what you are to say
With poetry I describe how I feel
Every word that I write is real
And the beauty of the way I write
Teaches me to feel emotion despite
The world that is filled with sin
That effects me yet I heal with a pen

The Lady And The Moon

So familiar, have I seen her before,
the eye in the sky, she captivates.
Embracing Gods reflection every night,
just for darkness, she waits.


In darkness she stands out bright,
and in light shes on the other side.
A new shape every night she takes,
to then suddenly disappear one night.


She holds up like a mirror in the sky,
reminding me of my body and my mind.
So far away, yet I feel her breathing,
just as though I would, when combined.


Up and down as though for eternity,
Working her way through the logical.
She holds the secrets of the tides,
secrets of murder with a gilded sickle.


Systematically drifting over every terrain,
reproducing dates and facts and figures.
Part of her body has never seen the light,
left for imagination, soft as whispers.

Lumuha ka

Lumuha ka
Kung lagpas na sa iyong ulo ang mga problema
Kasabay ng pagdaloy nito ang paggaan ng iyong dinadala.


Manalangin ka
Kung pakiramdam mo'y nawawalan ka na ng sigla
Sapagkat ang pananampalataya mo'y bitamina ng iyong kaluluwa.


Lumaban ka
Sapagkat walang inilaang pagsubok na di mo makakaya
Daig mo pa ang isang lumpo kung magpapatalo ka.


Magnilay ka
Subukang balikan ang magagandang alaala
Mababatid mo sa kabila ng lahat, buhay ay mayroon pa ring saya.

Sexual Soul

Sown by Ecstasy, born of Desire,
Conceived in the flames of Passion’s fire.
God and Goddess the seed and the womb,
Unbidden, a sexual soul comes to bloom.


Aglow with indifference to their casual deed,
They banish the spirit to Earth without heed.
How entrusted, embodied, alone Passion knows,
To a mortal, wherein the Divine Tempest grows.


The lust for flesh, yet dormant and cold,
In a body of impotent youth controll’d.
Impatiently seeking an outward release,
Anxiously waiting, never at peace.


When youth, its mantle of innocence yields,
Carnal awareness, unconfined, spills.
A sword of yet unknown strength deposes
All, and a singular purpose imposes.


Fueled by temptation, encumbered with doubt,
Denied consummation, to suffer without.
Thus, satisfaction of the unmet need
Is found in fantasy, not in deed.


A concupiscent mentor eager to guide,
Unveils to the virgin a new world inside.
In calm submission the pupil soon learns,
Sensual pleasures for which the soul yearns.


Exploring the heights and depths to find
The source of copious rivers of wine,
In a drunken dance, to which they consent,
‘Til mentor and pupil are breathless and spent.


Erotic euphoria the heart corrupts,
Rivalry ‘tween sex and love erupts.
The hedonist sexual soul assails
The loving heart, which falters and quails.


Intemperance like waves on a stormy sea,
Crash and drown love’s tender plea.
Insatiable cravings that roll like thunder,
Rend the heart and soul asunder.


When pledging a conjugal partner for life,
Dismissing Passion summons the strife.
If beauty and grace instead the mind chooses,
A doom of unforeseen woes it unlooses.


The longing for flesh, beauty cannot displace,
Libidinal urges aren’t sated by grace.
The sexual soul will never betray
Passion, its master, who it must obey.


The quest for fulfillment found in a peer,
Excuses the guilt and shuns the tears.
Fear of discover’y, amid groans of pleasure,
Whispers a promise of pain beyond measure.


Lascivious lies from lips without shame,
Convincingly swear the truth to proclaim.
But pain, foresworn, pierces the heart,
And rocks the union, ‘til broken apart.


Should the sexual soul ever find its true mate,
In the shadows of time cruel irony waits.
As in youth’s innocence the aged beholds,
A libido depleted, dormant and cold.


When flesh and bone have earned their rest
From the spirit, dispossess’d
The sexual soul escapes the grave,
Another mortal to enslave.

World Ends

I was born in this hell
where the flames burn bright
now I'm feeling unwell
and something isn't right,
down through the Earth
it seems I fell if
I'm awake or asleep
The ocean is rising now
cities will crumble
it's not so surprising
that I'm starting to fumble.
I'm getting queasy
I know that I'm sick
things are freezing
I've got to move quick.
The world is ending
and my friends are all gone
reality is bending
I can't hold on.
Everything is fading
now and everyone is dying
it's something that I can't allow
but no one else is trying.
Everyday there is more trouble
so we push our way
through the rubble
we all keep trying to continue
but what does life really mean to you.

Android

Today my heart just died
Convert by the automaton inside


No emotion I can feel
Nothing inside just glaze steel


This coldness spreads like a virus
Becoming murky and rancorous


Gears and bolt replace my brain
Now you abhor what I became


Replace my flesh with steel and wire
Humanities end I now desire


My carnage reigns supreme
For I am now the machine

Baul ng Lumipas

Matagal na ring di ka nabuksan,
Kaya naman ika'y aking pinanabikan.
Mga alikabok, katawan mo'y nakumutan,
Marungis na pati ang iyong lalagyan.


Nanginginig pang iniangat ko ang hawakan.
Napabahing sa hininga ng iyong katandaan.
Di maunawaan ang damang naramdaman,
Habang tinatanaw sa usok ang iyong mga laman.


At ako'y napangiti sa aking nasaksihan.
Binuro ng panahon ang mga kagamitan,
Hinalukay, kinalkal, isa-isang tiningnan,
Mga bagay na halos di na mapagkakilanlan.


Subalit ka'y dami ng alam ko pa
Na agad natandaan ang aking alaala.
Sila na naging saksi sa nararamdaman kong saya,
Nakapiling ko noon, noong ako'y nag-iisa.


Bawat balingin ko'y may kani-kaniyang kuwento,
Na ibinubulong agad lahat sa aking pagkatao.
Ano nga ba ang hiwagang 'to?
Wala! Ang hiwaga'y nasa isip ko.


Isang damukal ang mga lumipas,
Na humulma ngayon sa aking nakalipas.
Mga alaalang tunay na lumakas.
Nasumpungan ko muli sa baul ng lumipas.

Alamat ng Symbianize

Taong 5566, Ang mundo ay naging black planet. Nagkalat ang basura, ang dating malinis na hangin naging lason, ang mga dating kagubatan ay nasakluban na ng mga pabrika,ang mga hayop at halaman ay naging hologram na lamang, ang mga tao ay naging patay na buhay mga kalahating tao at robot sila ang mga hindi mapalad na makaligtas sa takbo ng modernisasyon. Pinatatakbo na lamang sila ng artipisyal na pag iisip. Na pinamumunuan ni Malanding Becky, pinakamalupit, pinakamasama, pinakamalandi at pinakapangit na baklita. Dahil sa mga sa mga pansarili nyang interes tuluyan ng nasira ang mundo at pagkakalat ng mga kalahi nito.


"papatayin ko sa sarap lahat ng sumaway sa mga utos ko" galit na sabi ng malanding baklita. Ang pederasyong hukbo ni Becky ay agad sumaludo sa kanya. "Chuva! Chuva! Chuva! Chuva!"

Biglang dumating si Praybeyt Benjamin. Ang kanang kamay ni Malanding Becky. Sa tuwing dumadating ito ay palaging may masamang balita "Namatay lahat ng Bekimon natin sa pakikipaglaban sa hukbo ng mga SYMBIANIZE"

Ang SYMBIANIZE ang grupo na lumalaban sa mga Bekimon na ang tanging layunin ay maibalik sa dating anyo ng mundo. Pinamumunuan ni Capt. Vagalance na apo ni Capt. Sparrow at ang mga kanyang tauhan ay sila iBee ang bubuyog na gala, Lupin ang dakilang scout ranger dahil sa natatangi nyang talento sa pagtagbo, acunanan ang bugaw, at syempre si PadrePio ang pareng mahilig sa misyonaryo.

Galit na galit si Becky sa kanyang nabalitaan, agad niyang tinawag ang buong pederasyon hinanda ang hukbo. May hawak na blower at suklay yung iba, yung iba naman may hawak na brush at makeup kit. Nagulat lahat ng sanbadingan dahil dinala ni Malanding Becky ang kanyang korona ito ang pinakamalakas na sandata ng mga Bekimon.

Samantala sa hukbo nila Capt. Vagalance naghahanda na sila sa matinding gera na mangyayari. Si acunanan tinawag nya na lahat ng tauhan niya imbes na babae ang gamitin niya mga tiborsyo ang pinatawag nya. Si Lupin naman ay nagmamasid sa lugar ng Bekimon. Agad siyang tumakbo na parang natatae dahil nahuli siya ng mga Bading na nageespiya, kapag naabutan siya ng mga ito tiyak uubusin ang kanyang lakas nya.


Dumating na ang takdang panahon. Agad nagkita ang dalawang hukbo, mabilis na nakita ni Capt. Vagalance si Becky "Tapusin na natin ito, Marami ng nasira, marami ng nadamay at marami pangmamamatay. Kahit madami kayo di kami uurong sa laban!" seryosong sabi ni Capt. "Har! Har! Har! Har! Wag na kayo umasa dahil papatayin namin kayo sa shokot at hindi ninyo kami mauubos! Chochorvahin namin kayo! Har! Har! Har!" pangasar na sagot ni Becky. Wala ng sinayang na oras si vagalance agad niyang sinugod si Becky. Sinuntok , tinadjakan, sinakal, hinambalos , tinuhod ni isa hindi tumama si vagalance. Samantala si acunanan naman tinawag nya na lahat ng binugaw nyang tibo. Nagsalubungan ang mga Bekimon at mga Tiborsyo imbes na manalo ang mga tibo natalo sila dahil kinulot at minakeupan sila. Nauubusan na ng pagasa ang mga SYMBIANIZER. nagulat sila ng may tinaas na bagay si Becky , lumiwanag ang buong paligid at may sinasabi na orasyon ang mga Bekimon "chuverlu eklavu bekibekimon chuva chuva chuva!" naririndi at nanghihina ang grupo nila Vagalance tila nawawalan na sila ng pagasa. Nagkindatan ang grupo na ibig sabihin gagamitin na nila ang secret weapon. Dahang dahang tinatangal ng mga Symbianizer ang kanilang damit. Nawala sa pokus ang mga sanbadingan nanghina sila sa kanilang nakita. Si iBee ang bubuyog na gala agad niya ginamit ang kanyang malakas na pagaspas ng pakpak ng matabunan ng lupa ang mga Bekimon. Si PadrePio binasbasan nya ang lupa na binagbaunan ng mga Bekimon para di na makalabas ang kampon ng kabadingan.

Nagdiwang sa pagkapanalo ang mga Symbianizer. Nagulat sila na may tumubong mga halaman at mga bulaklak sa lugar ng binagbaunan ng mga Bekimon. Tinawag nila itong Baclaran.

History became legend, legend became myth

Pagdating ng Brazillion years bilang pag-alala sa ginawa ng mga Symbianizer. Gumawa ang ka apo apohan ni Vagalance na si Marquess ng Forum na pinangalanang Symbianize.

Kapag sa langit ako'y patutungo

Kung sa langit ako'y patutungo, ano ang dapat kong dalhin?
Ang kuwintas ko kayang ginto o ang brilyante kong singsing?
Mayroon akong bahay, kotse, alahas na nagniningning.
Sapat na ba Panginoon ang mga yaman kong angkin?


Magandang katayuan sa buhay, akin nang narating.
Mga materyal na bagay, natamo ko na rin
Hindi na mabilang, kaibigan kong itinuturing
Alin sa mga ito ang nais Ninyong aking baunin?


"Sa mga nabangit mo, wala doon ang kailangan Ko.
Alalahanin mo anak, wala itong halaga sa buhay ng tao.
Kahit mayroon kang pilak at ginto, huwag mo sanang lilimutin
Ang pag-ibig at patawad Ko, hindi kailanman maaaring bilhin.


Dito sa Aking piling, wala kang kakailanganin
Alalahanin mo na lahat ng bagay, sa Akin nanggaling.
Ang sinasabi mong kayamanan ay basahan lamang sa Aking paningin
Kaya't kung pupunta ka sa langit, wala kang dapat dalhin.


Tunguhin mo ang Aking kaharian na ang tanging dala ay sarili
Kasama ang mga alaala ng lahat ng ginawang mabuti.
Pag-ibig sa kapwa, pananalig sa Akin at malinis na budhi
Iyan lang ang tanging mahalaga kung sa Aki'y mananatili."

Red is...

Red is the color of pain at its worse
Red is the color of war that gives destructive power
Red is the color of blood on the alley
Red is the color of someone's anger
Red is the color of hate
Red is the color of happiness in its best day
Red is the color of love and romance
Red is the color like no other
But Red is just a color
Why does Red mean so much,
How did we choose Red to mean this things.

Aklat at Tao

"Knowledge is power". Totoo, makapangyarihan ang kaalamanan... ang karunungan. Kaalamang natatamo sa pagbabasa natin ng mga aklat at mga karanasang ating pinagdaanan.

Katulad ng isang aklat,ang tao ay may tinataglay na karunungan - karunungang nagsisilbing susi upang makamit ang minimithing pangarap sa buhay. Ngunit ang karunungang ito ay magiging walang silbi kung ito'y gagamitin sa maling pamamaraan.

Ang aklat at ang tao ay may pagkakatulad. Ang aklat ay may tatlong bahagi - ang kanyang pabalat, nilalaman at talahulugan.

Katulad ng aklat, tayong mga tao ay ganito rin ang bahagi. May kanya-kanyang pabalat. Pabalat na sumasagisag sa ating panlabas na kaanyuan. Kaanyuang maganda, pangit, maputi, maitim, normal at may kapansanan.

Ngunit, hindi lamang sa ating pabalat nasusukat ang ating kabuluhan. Lagi nating alalahanin ang gintong kasabihan... "don't judge the book by its cover". Dahil ang sinumang nilalang ay may mahalagang papel na dapat gampanan.

Samantala, ang ating pabalat ay hindi gaanong mahalaga. Ang pinakamahalaga sa lahat ay ang ating nilalaman - ang ating kalooban, ang ating niloloob.

Ang ating puso't isipan ang sumasagisag sa ating nilalaman, ang ating pagkatao. Kung ang ating nilalaman ay maganda't mabuti, matutuwa ang ating pangunahing mambabasa - si Bro Boss.

Ang lahat ng ating ginagawa sa bawat kabanata ng ating buhay ay makikita sa ating talahulugan. Ang talahulugang ito ang magsisilbing daan patungo sa Kanya at sa daigdig na walang hanggan - sa Paraiso.

Kung ang lahat ng ito'y isasaalang-alang ng bawat tao - ang daigdig ay maituturing na isa nang paraiso. Paraisong laging may saya... walang nang-aapi, walang naghihikahos at walang nagmamalupit. Ang lahat ay pantay-pantay.

Ngitngit ng kalikasan

Ang Panginoon nating Diyos ay lubhang dakila
Inaandukha niya ang lahat ng nilikha
Bago pa man ang tao ay kanyang ginawa
Pangangailangan nila ay kanya nang inihanda.

Nilalang niya ang mundo na ating tahanan
Mistulang paraiso sa ganda at karilagan
Puno ay malalabay sa gubat man o kabundukan
Isda ay sagana sa ilog at mga kargatan.

Bughaw na kalangitan kay gandang pagmasdan
Mga kulay ng bahag-hari ay nagbibigay ringal
Sa papawirin ang mga ibo'y nag-aawitan, nagliliparan
Mundo'y nagsilbing paraiso ng sangkatauhan.

Subalit tayong mga tao'y, ano ang ginawa?
Sa pinagkaloob sa atin ng Poong dakila
Sa nakaraang mga taon ay ating sinira
Ang obra maestra na kanyang nilikha.

Mga kabunduka'y kinalbo, mga puno ay pinutol
Nawalan ng pamigil sa baha at daluyong
Isda ay nililipol, karagatan ay nilalason
Dahil na rin sa mga taong kuhila at palalo.

Ang papawirin na dati ay lubos sa kariktan
Ngayon ay nagdidilim sa usok ng mga sasakyan
Pati na rin ang mga pabrikang itinayo ng dayuhan
Ay nakadaragdag pa sa pagsira ng kalikasan.

Tayo ay magmasid sa ating kapaligiran
Ito ay bunga ng inaasam na kaunlaran
O hindi naman kaya ng kawalan ng kakayahan
Na panatilihin at pangalagaan ang biyaya sa ating bayan.

Ano ang gantimpalang sa atin ay naghihintay
Kundi ang anihin ngitngit ng kalikasan
Lindol, bagyo, baha na kumikitil ng buhay
Dulot ng mga taong sa salapi ay gahaman.

Kaya tayong mga tao maglimi, mag-isip
Abutin ang makakaya nitong ating lirip
Kung ang pag-aabuso ay hindi natin mapigil
Tayo'y magwawakas, buhay ay makikitil.

Kung hindi man ikaw

Kung hindi man ikaw ang pinakamatangkad
Huwag mong kalilimutang may mas maliit pa sa iyo na di hamak

Kung hindi man ikaw ang pinakamatalino
Tandaan na may mga bagay na alam mo

Kung hindi man ikaw ang pinakasikat
Isipin mong kilala ka pa rin ng Panginoon ng lahat

Kung hindi man ikaw ang pinakamabuti
Alalahanin mong di naman madalas ang iyong pagkakamali

Kung hindi man ikaw ang pinakamaganda
Tandaan mong wala kang kapansanan at mapalad ka

Kung hindi man ikaw ang pinaka sa pinaka
Huwag mong piliting tingnan katangian na nasa iba

Balikan mo ang maraming bagay
Na tanging sa iyo lamang Kanyang ibinigay

At kung hindi mo man matanggap ang iyong katauhan
Sino ka para angkinin ang "ikaw?"

Daydreaming

Isang napakahalagang aspeto ito sa buhay ng tao, sa buhay ng bawat isa. Malaki ang nagiging epekto nito at binubuhay nito ang ating buhay, pinapasaya ang bawat araw ng ating kalungkutan. Kung madalas kang mangarap walang puwang sa puso't isipan mo ang kalungkutan. Pinapalitan ng kaligayahan ang bawat kalungkutang dumarating sa atin. Nagagawa tayong pangitiin sa bawat bagay na ating napapangarap. Nagagawa mong pagaangin at i-relax ang iyong isipan at mai- enjoy mo ang kalayaang mangarap sa mga magagandang bagay na inaasahan mong gagawin sa iyong pamumuhay, mga bagay na nais mong gawin sa mga susunod na mga araw, mga bagay na nais mong marating sa iyong buhay, mga bagay na nais mong i-bahagi sa iyong kapwa at malaki rin ang epekto nito lalo na sa pag ibig at ituturo sa iyo ang tamang daan kung saan mo man nais tumungo ng walang anumang limitasyon or hangganan. Libre ang mangarap, libre ang mag isip, may kalayaan kang isipin ang mga siguradong alam mong magagandang bagay na maari mong gawin higit sa mga bagay na makakasira sa iyong buhay. Karamihan sa mga bagay na ginagawa natin ngayon ay parte na kung paano mo ilalarawan ang klase ng iyong pamumuhay at kung paano mo mae-enjoy ang bukas. Ang mangarap ang pagkakataon kung paano natin nakikita ang ating sarili sa mga darating na araw. Ang ating isipan ay maihahalintulad ko sa isang papel kung saan kaya mong maglarawan ng bagay tulad din yan kung paano ka mangarap, nailalarawan mo sa iyong isipan ang mga bahagi at instrumento ng iyong kaligayahan.

Minsan nangangarap din ako ng gising mga simpleng pangarap na unti-unti kong nagagawa at natutupad. Nangangarap ako ng mga simpleng bagay kasama ng mga mahal ko sa buhay. Mag karoon ng simpleng tahanan na napapaligiran ng mga simpleng halaman at prutas sa paligid pag aalaga ng mga manok kung saan nagsisilbing libangan ko habang pinapakingan ko ang mga music na pinapangarap kong pakingan kahit noong wala pa akong kakayahang kamtan ang mga ganyang kasimpleng bagay. Tulad ng mga sinabi ko ang mangarap ang daan kung ano ang gusto mong gawin bukas. Napakasaya ko ngayon dahil ang mga simple sa aking pangarap ay dumating na sa aking buhay. Minsan may mga pangarap tayo na alam natin malayong mangyari sa reyalidad ng buhay kung hindi mo alam ang daan patungo sa iyong pangarap.

Bawat isa sa atin ay may kanya-kanyang pinapangarap, nangangarap tayo ng mga magagandang bagay na nais nating gawin, kahit minsan nangangarap tayo ng mga bagay na alam din nating hindi nating kayang gawin, mga bagay na hinaharangan tayo ng mga pag aalinlangan kung paano natin gagawin ang isang bagay. Nagagawa lang natin dahil sa mga pambihira nating paraan na nakukuha natin sa ating pangangarap ng gising kung saan ikaw lang ang tao sa sarili mong mundo na kahit anong hadlang sa pamamagitan ng lakas ng iyong pag iisip tumitibay tayo upang tumayong muli. Kung hindi ka marunong mangarap hindi ka makakabuo ng isang pangarap, hindi mo malalaman kung paano mo malalasap ang isang kaligayahan na dulot ng iyong pinapangarap gawin. Ang mangarap ay larawan ng kung ano ang iyong bukas, larawan din ng iyong kasiyahan at larawan ng iyong mga ngiti kung ano ang iyong nais marating, kung ano ang daan. Lahat tayo normal na sa atin ang mag-isip kadalasan lang yung iba sa atin iniisip o nangangarap kung ano ang mga panandaliang kaligayahan na pansariling kaligayahan lang ang normal na madalas nating iniisip. May mga tao rin na ang kadalasang iniisip o pinapangarap ay kung ano ang makakatulong sa pag unlad. May mga nangangarap din na kung ano ang magagawang makakasaya sa kanyang sarili sa mga bagay na nakamit niya. Ang mangarap ay isang instrumento din ng kasiyahan nating lahat, ng ating sarili, ng ating isipan. Ang mangarap ay isa rin na masasabi kong paraan ng magagandang asal, ng magandang pag uugali na pwede niyang gawin sa kahit sino, kahit na sa anong paraan. Magagawa mong maging bayani sa pangarap. Ang mangarap ay isang salamin ng buhay ng bawat isa kung saan pwede mong makita ang mga bagay na nais mong gawin sa iyong kapwa, sa iyong sarili sa mga darating na araw. Ang mangarap ang magtutulak sa iyo sa magagandang pwedeng mangyari sa iyong buhay. Sa telon ng buhay ikaw ang bida.

Ang mangarap ang nagbibigay sa akin ng lakas sa araw-araw kung pamumuhay, nag sisilbing vitamina ng aking isipan para sa mga gusto kong tahakin na tamang daan. Ito din ang dahilan kaya natututo akong magpasensiya sa mga hindi magagandang bagay na nangyayari sa akin sa araw-araw. More thinking, more positive sa buhay. Sa pangarap walang halaga ang kamalian, walang halaga ang ano mang kahihiyan, walang puwang ang kasamaan, walang puwang ang kalungkutan, walang iyakan, walang puwang ang ano mang hadlang sa nais mong marating sa buhay. Para sa akin mahalaga ang mangarap ginto ang katumbas na madaling sabihin ngunit mahirap hanapin, madaling isipin mahirap gawin. Pero... ano man ang lahat ng bahagi sa aking mga pangarap andiyan parin lagi ang panginoon na nag sisilbing sandata ko at kakampi upang matupad ang pinapangarap.

Mahalaga ang mangarap dahil ito ang iyong daan, ito ang iyong kaligayahan, ito ang iyong buhay at ito rin ang mag bubuo ng iyong pagkatao.

ANG PANGARAP KO SA BUHAY
IBIGAY SA AKING PAMILYA ANG KANILANG PINAPANGARAP.

Balatkayo

Mapagkunwaring tauhan
Ang sayo'y kumakatawan
Na animo'y isang ahas,
Na mapangahas;

Paano mo nagagawang magtago
Sa likod ng iyong pagkatao
Pilit mong itinatago
Ang iyong pagbabago.

Pilit pinapaniwala ang mga tao
Sa mapagkunwaring pagkatao...
Payo ko lamang sayo bilang tao;
Bakit 'di ka magpakatotoo!

Wakas

Sinimulan,
Sinundan,
At ngayon ko tatapusin 'to
Ngayon mo malalaman
Ang tunay na kapangyarihan ng tula
Na magmimistulang mahika,
Na para sa mga naniniwala
'Di na kailangan pa ng paliwanag,
At sa mga 'di naniniwala
Umalis ka sa harap ko at umpisahang maglayag
Ito na ang katapusan,
Katapusan ng katahimikan
ng isang ungas na makata
dahil bukas na ang kanyang isipan
na ibaon na ang karuwagan,
paliparin na ang kamangmangan
dahil ang katotohanan sa salitang wakas
ay umpisa ng paglalakbay ng makata
sa kawalan ng tula.

Kasunod

Nagsimula na ang tulang walang wakas,
tulang walang linaw at walang bakas,
at dahil sa mayroong nauna,
nagkaroon ng kasunod,
ngayo'y di na muling luluhod,
di na hihiling sa tala't makikiusap
na ako'y itago mo sa mga ulap,
dahil ngayon, buo na ang pangarap
na maghanap ng mga salita at ikalat,
ikalat ang higanteng kaalamanan
na pupukaw sa damdamin ng sanlibutan
o kahit sa damdamin ng isang tao lamang,
ngayon maligaya na ang makata,
dahil may isang taong humanga
para sa kanyang nilkhang tula.

Simula

Kung ang paggawa ng tula
ay pagiging makata,
kung ang pagiging malalim
ay siyang lulunod sa akin,
hayaan na lang,
hayaan ng umagos ang kaalamanan
hayaan mong dalhin kita
sa kawalan ng aking kaisipan
At tayo'y maglalakbay
Sa nilikha kong tula,
Ito na ang simula,
Simula ng tula,
tula na walang balangkas
tula na walang wakas.

All Hearts

The hurt that I thought had left me
that I'd weft in the fabric of progress.

Is bleeding through un-tangled reeds
and binding old blood with new life.

That dissolves the crumpled sheets of guilt.
I've folded in the creases of my heart.

I'm happy as I tarry
in the last of my pain.

I feel full to the brim.
The night soaks through the film

of my understanding
allowing me too to shine.

It's a new life that scrapes
under every measure.

I ever set, and is stronger for it.
I spoke to the trees and thanked the stars tonight.

Why I thanked them. I don't know.

Why thank them?

Because they remind me I'm
as alive as anything that ever
lived.


Dedicated to Erika

Rain

A tapping on the glass
I turn to see the source
Just the rain outside
Like the drummers of the parade

Raindrops on the window
Bubbles suspended on the glass
Streams flowing down
Like the tears that are gone

The knocking ceases
Silence is restored
A rainbow in the sky
A bridge of light and hope

Journey of Life

A new life was born,
That bring us all a new reason.
To live and to believe,
In the miracle that it gives.

No wealth in this world,
Can change and afford.
Our own destiny,
That God has given us freely.

No precious and expensive stones,
Can attract and distract.
A person who truly enjoy the ride,
Of this journey called life.

missing you...or maybe not...

i miss your smile;
i miss your laugh.
i miss your hugs;
i miss your touch.
i miss your kiss;
i miss your wishes.

i miss how we were.
i miss holding your hand.
i miss talking until dawn.
i miss your love.
i miss singing to our songs.

but...

i don't miss the fights.
i don't miss crying all night.
i don't miss the pressure.
i don't miss the awkwardness.
i don't miss your fakeness.

i don't miss the lies.
i don't miss the anger.
i don't miss the tears.
i don't miss the fear.

And most of all...
i don't miss you.

Sweet Message to Stupid fuckin people

Love is lost on stupid people,
So they focus upon hatin'
Blame their parents and fukin friends
Say they love the folktale Satan
Dress in black and make believe
They are a warlock or a witch
Somehow I just can not conceive
You other than a lame ass bitch
A oujii board is just a toy
You know kinda like Candyland,
Makeup is not made for boys
And you like cartoonish, shitty bands.
Oh you're still reading this ryhme?
You have no life I guess,
Suck a lemon or a lime
I'm out of words I must confess.

Pissed

Poetry is a thing that can be taken two ways.

1. A person can read it, and like it, relate to it, and think its "deep" or "beautiful"

2. A person can read it, and think the complete opposite.

It all depends.
So shut the fuck up with the "emo poems suck shit" because seriously.... if you dont like it. dont fucking read it!

Usually depressing poems like that are how the person feels... and maybe a cry for help. so be fucking considerate!!.
For you to put someone's work down like that is soo fuckin shallow i cant stand it!

I hate when people do that.
the person could have worked really hard on it for all you fucking know.

So stop being so damn pessimistic and find something about good things.
Holy shit!!.

Epic of Love

Remember when we first met
Remember how much I sweat
But we had a good date.
But I wouldn't say it was great.

And you looked like a goddess.
And you're always so modest.
You're skin looks so good.
Just like an angels should.

And we went out some more.
Maybe three dates or four.
I thought we had something,
When I got you that new ring.

Then it all just fell apart.
I said something that broke your heart.
I don't really remember
What I said in December.

Why'd you go out with me at all?
Was it just because I was tall?
I thought you were precious.
You were so fuckin' precious.

But I'm a jerk.
I'm an asshole.
How the hell did even meet?
But I still fuckin' love you.

I saw you a few days ago.
I thought about saying hello.
That's when I saw your new boy.
I'm so glad of your new toy.

The only reason for dating him
Was because he worked at a gym.
Looked like he was made from stone 
Because all his muscles were shown.

He looks so artificial.
I bet he's superficial, too.
And I know this sounds sappy.
But I just want you to be happy.

Hope your thoughts aren't of me.
And I know you would agree.
Don't read the paper tomorrow
Or you may feel some sorrow.

Just know I didn't feel a thing.
It all stopped after our fling.
I felt no emotions.
When I drowned in the ocean.

Yes, you'll live a good life.
And you'll make a great wife.
Your husbands no cheater.
But he is a wife beater.

And you managed to forget
The first time that we met.
After you moved to Manila
He beat you into a coma.

I saw you in the Kingdom of God.
Then you said something odd.
It was abnormal because
You asked Him where I was.

As it turns out to be
You always thought about me
Even with your own husband
Even when he gave you a back hand.

But none of it matters anymore.
'Cause you spread your wings and soared.
And now your an angel.
My beautiful angel.

Huli na ang lahat

Malungkot isiping nag-iisa na lamang ako
Naiiwan ng mundong ito
Pati ba naman ikaw sa akin ay lumayo
Di na makita; bigla na lang naglaho

Bakit ikaw pa rin aking naririnig
Nauulinig ang iyong himig
Saan man ako tumingi'y ikaw ang nakikita
Di ka kumakawala sa aking gunita

Andito ako sa isang sulok
Pinagmamasdan ang larawan mo
Itinatago dito sa puso ko
Ang tanging pangalan mo

Bakit naglaho ka ng parang bula
Tinangay ng hangin ang iyong pangalan
Inanod ng dagat ang yong larawan
Ngunit sa puso ko ay di ka parin lumilisan

Di ko napapansin malayo na pala ako 
Ang kinatatayuan ko di ko na alam ngayon
Nakakasilaw ang liwanag mula sa bungad
Ng lugar na di ko alam kung saan

Huli na pala ng aking napagtanto
Na ako pala ang siyang lumayo
At bigla ko na lamang naalala
Sa mundong ito ako'y lumisan na

Brad!

"Para sa lahat ng katotong hindi naging mga kaibigan dahil naging mga kagyat na kaaway. Para sa lahat ng nasaktan, dinusta, kinamuhian ng walang dahilan at sinaktan pang muli. Mapatawad sana tayo ng kasaysayan at ng buhay sa ating mga kapalaluhan. Sayang at sadyang sayang ang mga pagkakaibigang hindi nangyari."

Kunin ang pamalo

Paluin at lumpuhin ang mahina ang pananampalataya

Utusan at gawing alipin ang mga kaibigan, kaklase at kasama

Umastang mga macho, siga at palaban

Gumuhit ng linya sa pagitan ng mga 'barbaro' at mga mahihina

gumihit ng linya at dugo sa pagitan natin at ng mga uhuging kapatiran

Gumuhit ng gumuhit

mamalo ng mamalo

umasta ng umasta

Kunin ang mga tubo, boga, martilyo at mga beinte nueve

karnehin ang kaaway paputukin ang mga ulo

Ihagis ang mga pillbox

Saluhin ang mga suntok

sugod atras sugod

may gulo tayo

may gulo tayo

may gulo tayo!

Ano nga ba ang iskor na? 3-2? 2-1? 0-2?

Basta,

Abangan sila sa kanto

Abangan sila sa kanto

Patayin sila sa kanto

Ipagdiwang ang kapatiran

Ipagdiwang ang bagong tinira

magyabangan

magbidahan

magpataasan ng ihi

'di ako umatras

'di ako natakot

buo ang aking loob

sinamahan kita sa dulo

Sinalba kita

pinagtanggol kita

Ginanti kita

malaki ang aking titi

Malaki ang ating titi

Kaya maghanda ng isang piging

Magkamayan tayo lagi

Magpalitan ng mga lihim at koda

Sampalin ang hindi matahimik

Magparami

Magparami

Mag-ubusan

Mag-ubusan

Brad

Sis

GC

GT

MI

Alpha

Beta

Chi

Delta

Epsilon

Neo

Full Brad

Half Brad

Master

Lord

Senyores

Alumni

Anib

Forever

May gulo

May gulo

Lahat tayo ay mga uhugin, duwag at iyaking paslit.

Kasing pangit at kasing krudo ng tulang ito, tayo.

Fratman ako.

Hindi ako fratman.

Music = Life

IT'S THE ONE THING THAT KEEPS ME BREATHING,

IT'S THE ONE THING THAT KEEPS ME FROM GRIEVING.

IT'S THE CLOSEST THING TO MAGIC,

IT'S THE THING THAT HELPS ME COPE WHEN THINGS GET TRAGIC.

IT'S THE STUFF PLAYING IN EVERY TEENS HEAD,

IT'S THE SOUND THAT SPEAKS WHAT REMAINS UNSAID.

IT'S THE TISSUE WE DRY OUR EYES ON,

IT'S THE THING THAT HELPS US SEE WITHOUT THE LIGHT ON.

IT'S OUR BAND-AID TO OUR BROKEN HEARTS,

IT'S OUR OUTLET WHEN OUR ANGER STARTS.

IT'S OUR FORK AND ITS OUR KNIFE,

IT IS MUSIC AND MUSIC IS LIFE.